SPIERA Franciscus

SPIERA Franciscus

Citadellâ oppidô Patavini agri, oriundus, homo forensis et causidicus apprime exercitatus. Hîc, postquam incredibili quôdam ardore Euangelicam doctrinam, amplexus, et ad Legatum Pontificium, tum Venetiis agentem, Ioh. Casum Archiepiscopum Beneventanum, delatus esset, metu abreptus veniam poposcit, in posterum obsequium pollicitus. Quô non contentus Legatus, cum ipsi necessitatem publice fidem eiurandi imposuisset, et sic paruit, licet reluctante mirum in modum animô; inprimis cum amici monerent, rotam coniugis eius familiaeque salutem in hoc uno esse repositam. Sed non multo post incredibilem in aegritudinem animi potius, quam corporis incidens, de misericordia Dei desperarecoepit, Citadellâ proin Patavium translatus, ut et Medicorum operâ, et doctorum virorum alloquiô commodius frueretur. Hîc cum omnia, ad vulnus eius sanandum, frustra essent remedia adhibita, cum non inficiaretur, quae ex S. Scripturis afferrentur, vera esse, sed ad se, utpote qui agnitam veritatem metu periculi abiurâsset, nihil pertinere contenderet, tandem inter hos angores, quos ipsemet aeternis cruciatibus pares se persentiscere saepius ingeminabat, exstinctus est, A. C. 1548. Huic decumbenti, frequens inter alios consolator assedit, Petrus Paulus Vergerius, Episcopus Iustinopolitanus, cui ad conversionem non parum momenti horribilis Spierae casusattulit. Vide Ioh. Sleidan. Comm. l. 21.